Nocne eskapady

Powiedz mi jak długo jeszcze będzie trwało

Spojrzenie utkwione w bladej twarzy przyszłości

Jak długo będę znosić noce szepczące groźnie o jutrze

Niepewnym jak to że ci wystarczę

Powiedz mi jedno i nie to samo

Chcę czuć cię na duszy więc dotknij jej tak jak na początku

Nie bój się że poczuję mocniej

Przecież mnie znasz

Poznawaj mnie bardziej i nie kreuj dla nich jutra

Bez słów kochaj ciało które ciałem być by nie chciało

Tak wiele tu mnie i chyba coś usiadło na moim sercu

Tak mało przeżyłam tak mało wiem

Tak głęboko czuję dzisiejszą pełnię

I znowu noc do mnie coś szepcze

Te gromkie szepty źle wróżą i nawet nie wiesz jak sporo tu ciebie

Gwiazdy ślą mi pocałunki a księżyc cicho śpiewa w rytm tańczących myśli

Trudno się nie oparzyć o to szalone ognisko które rozpalasz we mnie

Traktuję je zatem chłodnym realizmem i zasiadam rankiem w fotelu

Rozmyślając o niepowróceniu z tej nocnej eskapady


Wiersz pochodzi ze zbioru: "Ciemna strona bieli".

Mam oczy na skrzydłach

With me you invoke the dark

The Chosen.

Cisza jak bezmiar ogarnęła wszechwieczność.

Tylko jedno

Tylko jedno, co przetrwało,

Tylko jedno zapomniane.

To, czego jest za mało,

Zostało z serca wyrwane.

Jedyne prawdziwe i ciche,

Co przywleka dziś samotność,

W kilku ruchach całe życie,

Które pokazały mi prostą.

Zapodziałeś się, najdroższy,

A sama na tym krześle

Siedzę, wypisując listy,

Zapomniawszy, że to nie wrzesień.

Teraz tylko do siebie,

Bo nie ma komu czytać,

Mogę napisać prawdę,

O którą nikt nie chce zapytać.

Wiersz pochodzi ze zbioru: "Ciemna strona bieli".

Antracyt

antracytowe niebo

antracytowy szal

antracytowy płaszcz

antracytowy humor

antracytowy spacer

antracytowe miasto

antracytowy deszcz

hebanowe wspomnienia

Wiersz pochodzi ze zbioru: "Ciemna strona bieli"

Witaj.

Dobry wieczór.
Skoro się tutaj znalazłeś, zapewne szukasz swojego światła, którym się ogrzejesz. To miejsce może stać się również Twoim cichym zakątkiem, dlatego proszę, rozgość się.
Ten świat jest podróżą po amplitudach uczuć i emocji, zatem jeśli tylko zechcesz, możesz wsiąść do mojego przedziału. Nie zabraknie w nim zapachu lasu o zmroku czy nocnego wycia wilków, zimnego realizmu oraz kropel deszczu wybijających rytm o Twoje suche skrzydła.

Lećmy ku światłu księżyca...