Patrzę jak płonę, stojąc na szczycie ulepionym z tęsknoty i milionów zmartwień.

Jestem tylko cieniem, dymem. 

Moja dusza milczy uśpiona.

"5 sekund zbawienia i 5 sekund strachu

Pojedynek, który toczę na dachu wszystkich światów

A ziemia ukrywa pod drzewami dramaty

Bez rekompensaty ludzie oferują tylko straty"

krzyk boli najgłośniej

Nie mnie pod jaworem

Nie mnie pod jaworem otulać będziesz,

a Wielką Panią zabierzesz pod skrzydła.

Wyciągniesz ręce, wszystkie osty zerwiesz,

a Wielka Pani uwije z nich sidła.

Wianek z listowia klonu upleciesz,

Kosz dzikich malin jej podarujesz.

W mojej duszy upłynie stulecie,

Ty swoją w dyby zakujesz. 

Dla Wielkiej Pani uśmiechu,

Urokliwego czaru jej głosu,

W spazmach wiecznego bezdechu

Zatracisz resztki losu.

A Wielka Pani zniknie w głębinie,

Czekając na mnie, duszność cię połknie.

Łzy zaczną ronić bogowie, boginie,

Gdy umrzesz pode mną, smutnym jaworem.