Wilk zawsze przychodzi niezapowiedzianie, pożera nam serca i popija mlekiem, którym wciąż zaprawiamy dusze.

Ciemna strona bieli

Spotkałam cię wczoraj

Mówiłaś słowami niewyraźnymi 

Niesłyszalnymi z krańca najwyższego stopnia

Na którym tak bezwiednie stałaś

Opowiadałaś o sobie swoim spojrzeniem 

Krzyczały o tobie twe włosy roztargnione

W kontraście śpiewały mi te motyle

Skąd one się wzięły zapytałam 

Tylko ręce rozłożyłaś w niezrozumieniu 

Tacy jak ja w pył się obracają

Ty namiętnie w nim tańczyłaś 

Oplatałaś nogami pomarańczową poświatę

Twojego mętnego świata

Brudnobiałej koszuli - obrazu życia i śmierci

Szkicu nowej przystani i pułapki 

Znalezionej w opuszczonym runie leśnym

Wiersz pochodzi ze zbioru: "Ciemna strona bieli"