ćmy

W mojej głowie kosmos,

W mojej głowie ćmy, 

Nie idę prosto, idę

Za ćmą, w dym.

/Ćma.

Wspomnienia z podróży nad światy niespełnione

Chwilę radości zakropiłam łzami,
Nie ma po niej śladu.
Kieliszek wciąż błyszczy szminką,
Sukienka afiszuje się plamą po winie.
Wczoraj podróżowałam.
O szóstej rano nad morzem
Powietrze pachniało smutkiem.
Spotkałam tam boga.
Wspominał życie,
Upicie i dym,
Bo widział mnie
Chyba z dziś.
Opowiadał o dziecku
I jego chorej matce
I jego zabawie
W bycie człowiekiem,
O jego oczach
I o przygodzie
Na łonie fałszu,
Płaczu,
A nawet o planie
Na przeżycie.
O jego walce
Na polu złudzeń,
Straceń
I niespełnionych ambicji.

Co się stało

piękno tuli oko

jakby pocieszyć chciało duszę

zakrywam się skromnie

by nie paść ofiarą przekleństwa

skołatana drżąca twarz 

chciałaby wyrazić kilka słów

błagać o jeszcze

lecz piękno nie słucha

wymiana osłupiałych spojrzeń

zdawkowe pożegnanie

piękno uciekło