Spotęgować ciszę, odbić ją echem.

Nocne eskapady

Powiedz mi jak długo jeszcze będzie trwało

Spojrzenie utkwione w bladej twarzy przyszłości

Jak długo będę znosić noce szepczące groźnie o jutrze

Niepewnym jak to że ci wystarczę

Powiedz mi jedno i nie to samo

Chcę czuć cię na duszy więc dotknij jej tak jak na początku

Nie bój się że poczuję mocniej

Przecież mnie znasz

Poznawaj mnie bardziej i nie kreuj dla nich jutra

Bez słów kochaj ciało które ciałem być by nie chciało

Tak wiele tu mnie i chyba coś usiadło na moim sercu

Tak mało przeżyłam tak mało wiem

Tak głęboko czuję dzisiejszą pełnię

I znowu noc do mnie coś szepcze

Te gromkie szepty źle wróżą i nawet nie wiesz jak sporo tu ciebie

Gwiazdy ślą mi pocałunki a księżyc cicho śpiewa w rytm tańczących myśli

Trudno się nie oparzyć o to szalone ognisko które rozpalasz we mnie

Traktuję je zatem chłodnym realizmem i zasiadam rankiem w fotelu

Rozmyślając o niepowróceniu z tej nocnej eskapady

Wiersz pochodzi ze zbioru: „Ciemna strona bieli"

Dygresja

Ktoś dziś komuś czegoś nie oddał...

Nie żałował, nie podziękował.

Ze wszystkich zaklęć tylko poprosił,

Później przeklął tylko.

Teraz już na nic się zanosi...

Ktoś właśnie zniknął.

Magia uleciała,

Zwyczaj przepadł jak dwa złote,

Po zmroku unosi się para z kubka

W głuchym kącie czyjejś głowy.

Kawa wystygła, minęło pół nocy

Bez cichych westcheń utkanych z czułości,

Bukietów słów rzucanych na pościel,

Szeptów, że nigdy nie będzie tak dobrze.

Księżyc z wolna prawie przygasa,

To chyba pora na sen.

Jedna i druga emocja opadła,

Ręce i głowa też.

Już dzień.

Wiersz pochodzi ze zbioru: "Ciemna strona bieli"

Nie żałuj

Cisza jak bezmiar ogarnęła wszechwieczność

Duszy człowieka, co błądzi, gdy upada.

Na nieszczęściu ustała dusza jego,

Jak żal za grzechy, gdy nadchodzi zagłada.

Co nieistotne, to nieważne, bo pewne.

Już półmrok przysłania resztki marzeń,

A na ulicy ze świecą okraszoną srebrem

Śpiewam żałośnie pożegnalną serenadę.

Ile zabrałem, czego nie dałem...

Jak długo po śmierci na świecie

Będą płakać, że nie zostałem.

Nie ja wybrałem, czy jeszcze nie wiecie?

Noc zawita, dzień na zawsze się skończy,

Nadziei straceńcem jestem okazem.

A ty zaśniesz tej nocy spokojny

Z lepszego jutra obrazem.

Tyle czasu jeszcze, tak wiele przed tobą,

Powie ci dzisiaj każdy.

Nie bądź odważny, mnie też to mówiono,

Więc trzymaj się tylko jednej prawdy.

Na koniec piosenki, powodzenia na drodze,

Uścisk dłoni i całus w czoło.

Nie żałuj tego, co się stało do teraz,

Ani jak wiele zdarzyć się mogło.

Wiersz pochodzi ze zbioru: "Ciemna strona bieli"

Żegnam się z domem

A dziś skąpana w czerni...

Wszystkie wdowy się śmieją,

Skinieniem palca

Zachęcają do tańca.

Już płonie w ich oczach

Pełen żaru ogień.

Do następnego kręgu stopień,

Do bram grzechu kipieli.

To co w duszy im płonie,

Nie ujrzy nieba,

Gdy słów zegar

Upada im na dłonie.

Już się nie boję,

Biorę ostatni oddech

I z ostatnią sekwencją

Żegnam się z domem.

Wiersz pochodzi ze zbioru: "Ciemna strona bieli"