Czuję dreszcze.
Chłód przeszył me wnętrze,
Zaburzył emocjonalną równowagę w jednej chwili,
Gdy zmroził me serce w miejscu, w którym byli...
Dziś ich nie ma.
Pochłonęła ich ziemia,
Zabierając wnet myśli oraz spojrzenia...
Dziś mgła zagląda w to okno,
Oplata ludzi i drzewa,
Budzi mnie z marazmu, klepiąc po ramieniu
Chłód mnie zniszczył,
Chłód mnie odbuduje.
W nocy jednak wciąż odczuwam,
Że biomet nadal niekorzystny.
Wiersz pochodzi ze zbioru: "Ciemna strona bieli".
wiersze śą pięne to przyznje ja jestem starym człowiekiem mnie nęci i kręci rym ale to co piszesz to prawdziwapoezja ja NAWET WIERSZKLETĄ NIE JESTEM SZACUN DUŻ MOŻE CIĘ TO WESPRZ UKŁONY OD LEONA
OdpowiedzUsuńDziękuję pięknie i zapraszam częściej. Pozdrawiam.
Usuń